Se queredes comer decentemente nun restaurante moi bonito sito nun entorno tranquilo e agradable, esta pode ser unha boa opción. Pero, ollo! os prezos son elevados en relación coa súa calidade. Págase máis polo sitio que pola comida.
A guiamichelíns estivo alí:
A Abadía de Eiras é unha casa rural. Ten un restaurante cunha coidada arquitectura e decoración do tipo habitual nestes establecementos en Galicia: pedra e madeira. Atoparédela na parroquia de Eiras, Concello do Rosal.
O restaurante dispón de varias salas. Poida que a máis orixinal sexa a que dá ó xardín, dende a que poderedes contemplar unha vista moi agradable.
A carta de viños quizais sexa unha das mellores da comarca. Tanto a carta en si, fisicamente moi ben presentada, como no seu contido. Pero, como pasa tamén coa carta da comida, os prezos son algo elevados. É reconfortante comprobar que abondan os marabillosos viños brancos autóctonos do Rosal, cousa que, inexplicablemente, non adoita ocorrer en moitos outros restaurantes da comarca. Recomendamos calquera Rosal da carta en xeral pero, se aínda non coñecedes Davila, Quinta Couselo ou Tollodouro, esta sería unha boa oportunidade. Así e todo, a guiamichelíns ten un claro campión mentres outro viño do Rosal non lle arrebate o posto: Aforado Rosal, selección de cepas antigas (algo caro, iso si: 20 euros). Atención! non confundir con Aforado Albariño que, aínda que tamén é un gran viño, non deixa de ser un albariño monovarietal, sen a máxica mestura de variedades cultivadas no val do Rosal.
No que toca ás comidas non hai moito que destacar. Son especialidades relativamente habituais e pouco orixinais, en xeral. A materia prima e a preparación son correctas pero avisamos que non están en consonancia co elevado prezo. O "Salteado de Foie, Zamburiñas (ou sexa, volandeiras) e Mango (que substitúen por piña cando non teñen mango)" quizais sexa o máis orixinal que poidades pedir como entrante.
Facemos un inciso: A ver cando en Galicia empezamos a chamar ás cousas polo seu nome. As zamburiñas son moi semellantes ás volandeiras pero o que se serve nos restaurantes son volandeiras, e ben ricas que son. As zamburiñas deixáronse de server hai moitos anos pois as volandeiras abondan moito máis. O mesmo pasa co boi e a vaca ou coas navallas e os longueiróns. Non hai nada de malo en dicirlle ó cliente que está comendo volandeiras, vaca ou longueiróns.
Seguindo cos entrantes, as "Croquetas Caseiras" son normaliñas, normaliñas. Como prato principal podedes escoller o "Arroz de Peixe Sapo e Vieiras". Tamén ofertan cordeiro fóra de carta, que preparan ó xeito de Castela, pero vamos, cada cousa no seu sitio. Desde logo non esperedes que o año estea como en Pedraza ou Lerma, por nomear dúas localidades castelás onde si que adoitan asar ben o cordeiro. Das sobremesas, pouco que dicir; nada especialmente destacable pero podedes probar por se descobrides algo. O "Brownie" non está mal.
O persoal é amable, o que xa é algo a destacar nestes tempos.
Dúas persoas poden degustar un par de entrantes, compartir un prato principal e unha sobremesa, e gozar dun bo viño do Rosal por uns 60 euros. Pero a conta pode acadar facilmente ós 70 euros se non vos fixades nos prezos á hora de pedir.
Se queredes saber máis:
http://www.abadiaeiras.es/
No hay comentarios:
Publicar un comentario